Podstawowa koncepcja ochrony odgromowej linii przesyłowych Ze względu na dużą długość linii przesyłowych są one narażone na kontakt z dziką przyrodą lub górami, dlatego istnieje duże ryzyko porażenia piorunem. W przypadku linii przesyłowej 110 kV o długości 100 km średnia liczba uderzeń pioruna rocznie wynosi kilkanaście w średnim obszarze wyjścia na ląd. Doświadczenie eksploatacyjne pokazuje również, że to właśnie na tej linii przypada najwięcej wypadków piorunowych w systemie elektroenergetycznym. Dlatego też, jeśli linia przesyłowa nie podejmie środków ochrony odgromowej, nie będzie w stanie zapewnić bezpiecznej pracy. Ochrona odgromowa linii przesyłowych powinna zasadniczo opierać się na czterech podstawowych zasadach: 1. Upewnij się, że w przewodnik nie uderzy piorun. 2. Jeżeli zawiedzie pierwsza linia obrony i w przewód uderzy piorun, należy zadbać o to, aby izolacja linii nie uległa przeskokowi uderzeniowemu. 3, jeśli zawiedzie druga linia obrony, nastąpi przeskok izolacji linii, należy upewnić się, że przeskok ten nie zostanie przekształcony w łuk o stabilnej częstotliwości sieciowej, to znaczy, aby zapewnić, że w linii nie wystąpi zwarcie, żadnej wycieczki. 4. Jeżeli zawiedzie trzecia linia obrony i linia się wyłączy, należy zadbać o nieprzerwane działanie linii. Nie na wszystkich trasach powinny obowiązywać te cztery podstawowe zasady. Określając tryb ochrony odgromowej linii przesyłowej, powinniśmy kompleksowo rozważyć znaczenie linii, siłę działania pioruna, charakterystykę topografii i ukształtowania terenu, poziom rezystywności gruntu i inne warunki, a następnie podjąć uzasadnione środki ochronne zgodnie z warunków lokalnych zgodnie z wynikami porównania techniczno-ekonomicznego.

---

Czas publikacji: Oct-28-2022